piątek, 17 maja 2013

Interpelacja poselska


Interpelacja poselska Pana Posła Wojciecha Szaramy dotycząca prywatyzacji Krajowej Spółki Cukrowej „Polski Cukier”. Zapraszam do zapoznania się z interwencją poselską oraz wyrażenia własnej opinii dotyczącej przedmiotowej sprawy. Na Państwa uwagi czekamy w komentarzach poniżej lub na naszej skrzynce pocztowej: bytomski.pis@gmail.com.




Poseł na Sejm RP                                                              Bytom, dnia 9 maja 2013r.
Wojciech Szarama
Klub Parlamentarny Prawo i Sprawiedliwość


                                                                                             


                                                                                              Pan
                                                                                              Donald Tusk
           
                                                                                              Prezes Rady Ministrów

           

            Na podstawie art. 192 Regulaminu Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (MP z 2002 r. Nr 23 poz. 398, z 2003 r. Nr 23 poz. 337, z 2004 r. Nr 12 poz. 182, z 2005 r. Nr 16 poz. 263, Nr 42 poz. 556, Nr 66 poz. 912, Nr 76 poz. 1062, z 2006 r. Nr 15 poz. 194 oraz z 2007 r. Nr 23 poz. 253, kieruję do Pana Premiera interpelację w sprawie prywatyzacji Krajowej Spółki Cukrowej „Polski Cukier”.
           
Polski rynek cukru podzielony jest od kilku lat między jedna firmę polską i trzy niemieckie. Krajowa Spółka Cukrowa „Polski Cukier” skupia 40%  produkcji cukru w Polsce. 79% udziałów w spółce posiada Skarb Państwa, pozostałą część objęli plantatorzy oraz pracownicy siedmiu cukrowni. Grupa ta wystąpiła do rządu z propozycja odkupienia należących do państwa udziałów. Gwarantuje im to ustawa z 2002 roku, która mówi, że jeśli firma będzie prywatyzowana, może zostać przekształcona w spółkę plantatorsko – pracowniczą. Przedstawiciele plantatorów i pracowników wspólnie z ministrem skarbu państwa wypracowali koncepcję, która dałaby realne szanse, aby spółka ta trafiła w ręce m.in. rolników z nią związanych. Wciąż jednak brak jest zgody rządu. Jak mówi Kazimierz Kobza, dyrektor Krajowego Zrzeszenia Plantatorów Buraka Cukrowego: Ta sprawa od trzech miesięcy nie może stanąć na Radzie Ministrów i nie wiemy dlaczego. Rada Ministrów jest w stanie opracować system prywatyzacji, który nam odpowiada. Niestety nikt tego nie potrafi przeprowadzić.

Ważnym elementem jest też podniesienie ceny za akcje spółki. W pierwszym, zeszłorocznym podejściu do prywatyzacji „Polskiego Cukru”, cena akcji pod umorzenie ustalona została na 1,6 zł. Obecnie wycenę ustalono na poziomie 2,47 zł. Wzbudziło to natychmiastowy protest plantatorów, którzy stwierdzili, że taka cena pozbawia ich szans na nabycie akcji KSC. Jak twierdzi przywoływany już wyżej Kazimierz Kobza, rząd chce sprzedać spółkę za blisko 2,5 mld zł, a KSC w tej chwili warta jest maksymalnie 800 mln zł, a po zniesieniu kwot cukrowych ona będzie warta prawie że nic. Więc albo teraz kupią to plantatorzy i poprzez zostawienie części zysku dokapitalizują ją, albo niestety cukier polski zniknie.

W ostatnich dniach kwietnia, zaniepokojenie bezczynnością rządu plantatorzy i pracownicy wszystkich siedmiu cukrowni należących do Krajowej Spółki Cukrowej „Polski Cukier” zorganizowali pod Kancelarią Prezesa Rady Ministrów  manifestację, podczas której domagali się podjęcia decyzji  w tej sprawie, pomocy przy prywatyzacji i negocjacji ceny akcji.

Biorąc powyższe informacje pod uwagę, uprzejmie proszę Pana Premiera o odpowiedź na następujące pytania:

1. Dlaczego, pomimo upływu kilku miesięcy od wypracowania przez plantatorów i pracowników KSC wspólnie z ministrem skarbu koncepcji prywatyzacji plantatorsko – pracowniczej, do dnia dzisiejszego Rada Ministrów nie zajęła się tą propozycją?

2. Na jakich wyliczeniach oparto ustaloną na poziomie 2,47 zł cenę za akcje KSC?

3. Czy nie uważa Pan, iż istniejące mimo wprowadzenia przez MSP maksymalnej liczby zabezpieczeń przed kupnem akcji przez nieuprawnione osoby, zagrożenie wystąpienia takiego ryzyka w przyszłości może doprowadzić do likwidacji Krajowej Spółki Cukrowej, co w sposób niekorzystny odbiłoby się następnie na sytuacji zarówno plantatorów buraka cukrowego, jak pracowników spółki?




Z poważaniem

                                                                                              Wojciech Szarama
Poseł na Sejm RP